Estetyka
Estetyka to jedno z podstawowych kryteriów rozwoju zrównoważonego. Założenia ogrodowe i parkowe tworzone w duchu rozwoju zrównoważonego i zgodnie z jego kryteriami powinny być piękne. Powinny podkreślać i zachowywać naturalną krasę istniejącego otoczenia i szerzej pojętego krajobrazu. Powinny być dostosowane do naturalnych rytmów przyrody, różnorodne, bogate gatunkowo, planowane z poszanowaniem dla otwartej przestrzeni, oparte na lokalnym kontekście, wykorzystujące istniejące drzewa. Projektując pamiętamy, że ogród nie kończy się na granicy działki. Jest częścią otoczenia, a przy odpowiednim zaplanowaniu osi widokowych, możemy go powiększyć wizualnie i sięgać wzrokiem w otaczający krajobraz. Szczególny potencjał mają tu posesje położone na skraju wzniesień, ponad roztaczającym się krajobrazem.
Najlepszym sposobem na wpisanie nowego parku czy ogrodu w istniejący naturalny krajobraz, jest zastosowanie lokalnych materiałów do ich zbudowania. W ogrodach powstają murki, obrzeża, ścieżki, patia, schody i paleniska. Często zajmują one sporą część przestrzeni przeznaczonej na ogród. Te zbudowane z neutralnych kolorystycznie materiałów, lokalnie wydobywanego kamienia, wpisują się w otoczenie najlepiej. To samo dotyczy doboru gatunkowego roślin. Te rodzime są nie tylko najlepiej przystosowane do lokalnych warunków, ale też wyglądają podobnie jak ich sąsiadki zza płotu, z lasu i łąki.
Przyroda jest niezwykle złożona, a jednocześnie całkowicie zrównoważona i piękna. Interwencja człowieka nie jest potrzebna by utrzymać tę równowagę. Człowiek może natomiast obserwować złożoność i piękno przyrody i te obserwacje przenosić na własne podwórko. Ta złożoność to nie tylko bogactwo gatunkowe w pojedynczych zbiorowiskach, ale także różnorodność zbiorowisk w zależności od warunków siedliskowych. Gdy projektujemy duży ogród lub park, często mamy do czynienia z różnymi warunkami glebowo-wodnymi na jednej posesji. To one wyznaczają, jak ukształtujemy poszczególne przestrzenie ogrodowe oraz które grupy rośliny i jakie kompozycje zastosujemy. Szczególną uwagę poświęcamy ogrodom, które powstają na skraju lasu, łąk, terenów podmokłych. Taka unikalna lokalizacja wymaga planowania z poszanowaniem wyjątkowego charakteru tych miejsc. Opierając się na zasadach zrównoważonego rozwoju planujemy wtedy ogrody przyjazne przyrodzie, złożone tylko z gatunków lokalnej flory oraz, jeśli jest taka potrzeba, roślin użytkowych uprawianych od dawna w danej okolicy. Zapraszamy do ogrodu otaczający las i łąki i rozmywamy sztucznie wyznaczone granice.
Światło jest jednym z najważniejszych elementów, które rozważamy przy lokalizacji budynków oraz projekcie każdego założenia ogrodowego. To od niego zależy jak postrzegane będą przestrzenie ogrodowe, gdzie będziemy chcieli siedzieć, w którą stronę patrzeć. Światło może zamienić każdą rabatę w pełen życia spektakl, podświetlając każdy kwiatek, liść, źdźbło trawy i skrzydła zawieszonych w powietrzu owadów. Tak jak w teatrze, światło może, w odpowiednim momencie, ożywić każdą przestrzeń. Ujawnia wielowarstwowość i głębię założeń ogrodowych i parkowych. Wykorzystując światło, ukształtowanie terenu, istniejące zadrzewienia oraz historię miejsca można zaprojektować zmieniający się w zależności od pory roku i dnia spektakl, który codziennie może być na nowo przeżywany przez mieszkańców i użytkowników ogrodu czy parku.
Sezonowe zmiany w przyrodzie najłatwiej obserwować w środowisku mało przekształconym, gdzie dobrze widać drzewa, łąki, pola. Ale nawet na terenach gęsto zabudowanych można tak planować przestrzeń i zieleń, by przechodzenie z sezonu na sezon rzeczywiście przynosiło widoczne zmiany. Na osiągnięcie tego celu pozwala między innymi sadzenie roślin, które zmieniają wygląd z miesiąca na miesiąc, roślin, których nikt nie formuje i nie strzyże, zmieniających z czasem swoje kształty, wypełniając przestrzenie, przenikając się wzajemnie.
